ΠΝΟΗ ΖΩΗΣ ΜΕ ΑΡΩΜΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
ΧΑΡΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ - ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
«Το βιβλίο έχει όλα τα στοιχεία ενός μυθιστορηματικού έργου που συναρπάζει, με τη διαφορά ότι πρόκειται για αληθινή ιστορία. Αν διαβάσετε αυτό το βιβλίο όλα τα επινοημένα θα σας φανούν ψεύτικα».
Βασίλης Βασιλικός, Συγγραφέας
«Μια αληθινή ιστορία που αγγίζει όλες τις πτυχές του προβλήματος χωρίς να τις πληγώνει για δεύτερη φορά. Ένα νέο ξεκίνημα με άρωμα ζωής».
Γιάννης Πανούσης, Καθηγητής Εγκληματολογίας
Η Χαρά Αυγερινού υπήρξε μια από τις πρώτες γυναίκες στην Ελλάδα που φυλακίστηκε για κατοχή και χρήση ναρκωτικών ουσιών. Παρά τη διαπόμπευση της από τα Μ.Μ.Ε. για παραδειγματισμό, με δικαστική απόφαση, βρήκε τη δύναμη να ξεπεράσει τα ναρκωτικά και την κοινωνική απαξίωση. Ολοκλήρωσε με επιτυχία το πρόγραμμα υποκατάστασης με μεθαδόνη του ΟΚΑΝΑ, όπου και εργάζεται ως θεραπεύτρια –μοναδική περίπτωση ως πρώην μέλος του–, προσφέροντας στήριξη σε νέους που προσπαθούν να ξεφύγουν από τη μάστιγα.
Γιώτα Μυρτσιώτη, Δημοσιογράφος
Απόσπασμα από τον επίλογο του βιβλίου
Αν κατάφερα να ανοίξω μια χαραμάδα στο σκοτάδι, να παραμερίσω έστω ελάχιστα το μαύρο πέπλο της άγνοιάς σας για το πώς νιώθουμε, κερδισμένη είμαι!
Αν άγγιξα την ψυχή σας, με το λόγο που με δυσκολία και πόνο κατάφερα να αρθρώσω, διπλά κερδισμένη είμαι!
Μα κι αν τίποτα απ όλα αυτά δεν κατάφερα, πάλι κερδισμένη είμαι!
Γιατί μπορώ κάθε ξημέρωμα να κοιτάζω κατάματα τον ήλιο! Γιατί μπορώ να βλέπω το φεγγάρι, μπορώ να αγγίζω τα βράδια τα αστέρια! Γιατί μπορώ να δαμάζω τους φόβους μου κάνοντας όνειρα, γιατί υπάρχω ακόμη και ζω!
Χαρά Αυγερινού
«Όλα τα όνειρά μου είχαν τυλιχτεί από ένα σύννεφο χρυσόσκονης. Η ζωή μου… Ποια ζωή; Δεν υπήρξε ποτέ ζωή! Όλα ένα μεγάλο παραμύθι! Ένα ατέλειωτο παραμύθι στην κυκλική πλοκή του εγώ. Ένας Τάνταλος καταδικασμένος να σηκώνει το τίποτα που ζούσε ξανά και ξανά ή μήπως ένα ξεχασμένο κοριτσάκι σε Λούνα Παρκ, καταδικασμένο να κάνει αδιάκοπα το γύρο του θανάτου, διαγράφοντας κύκλους, άλλοτε μικρούς κι άλλοτε μεγάλους!» εξομολογείται η συγγραφέας του βιβλίου.
Μια αληθινή ιστορία, σοκαριστική, ωμή κι ελπιδοφόρα. Μια αχτίδα φωτός μέσα από το απόλυτο σκοτάδι. Ένα μήνυμα ζωής, όταν ο θάνατος σου κλείνει το μάτι.
Αφιερώνω αυτό το βιβλίο στην οικογένειά μου, για όλα όσα έκανε για μένα και ειδικότερα στον πατέρα μου για την αυτοθυσία του! Αυτός είναι η πηγή της δύναμής μου!
9 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου